Recykling będący jedną z metod ochrony środowiska jest coraz silniejszym trendem w otaczającym nas świecie. Jego głównym założeniem jest maksymalizacja ponownego użycia materiałów odpadowych, z uwzględnieniem jak najmniejszy nakładów finansowych na ich przetworzenie. Jednakże nie każdy rodzaj odpadów może zostać poddany recyklingowi.
Jedną z problematycznych grup są odpady medyczne. W Polsce każdego roku produkuje się około 44 tysięcy ton odpadów medycznych rocznie (dane z raportu NIK) i liczba ta z roku na rok wzrasta. Rodzi się więc pytanie, czy odpady te można poddać recyklingowi?
Definicja tego pojęcia została zawarta w ustawie o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) – odpady medyczne to odpady powstające w związku z udzieleniem świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań i doświadczeń naukowych w zakresie medycyny. Mówiąc prosto, odpady medyczne są „śmieciami” powstającymi w związku z szeroko pojętym leczeniem pacjentów – zarówno o lecznictwie zamkniętym, jak i otwartym.
Spośród wymienionych grup tylko pierwsza nie stwarza zagrożenia dla środowiska i może być poddawane recyklingowi. Pozostałe są sklasyfikowane jako odpady medyczne niebezpieczne i jako takie zgodnie z prawem muszą być w odpowiedni sposób zabezpieczone, składowane i utylizowane. Ich recykling jest zakazany.
Odpady medyczne niebezpieczne nie mogą być poddawane posesorowi recyklingu i muszą być w odpowiedni sposób utylizowane. Ma to na celu zabezpieczenie środowiska, zwierząt i ludzi przed ich negatywnym, szkodliwym wpływem. Jedyną dozwoloną formą ich utylizacji jest spalanie.